Klein, kleiner, kleinst
28 januari 2016

Zweven of landen?

zelfkritiek-mindfulness

Zweven of landen?
‘Het is natuurlijk wel een hype hè, dat mindfulness. Waait vast wel weer over. ’t Is trouwens niks voor mij. Een beetje zitten en mediteren enzo. Meer iets voor zweverige types’. Dat is natuurlijk een manier waarop je over mindfulness kunt denken. Je bent overigens niet de enige… Maar misschien ben je nieuwsgierig naar een andere blik op mindfulness. Er zijn tenslotte nogal wat boeken over vol geschreven. In ‘Time to Act’ van Gijs Jansen en Tim Batik, las ik dit: ‘Mindfulness betekent: bewust open staan voor alles wat er door je heen gaat en voor alles wat er om je heen gebeurt, met je aandacht in het ‘hier en nu komen. Mindfulness helpt je om contact te maken met alles wat je denkt, voelt, bent en ervaart: of dat nu leuk is of niet.’ Ik vind dat mooi gezegd.

Beide benen op de grond
Stilstaan bij wat je denkt en voelt, helpt je ook je zelfkritiek los te laten. Vaak zijn we bezig om nare gevoelens weg te drukken en vergeten we mooie momenten voluit te ervaren. Vaak zijn we bezig met wat er was of nog moet komen. Vaak rennen we onszelf voorbij door alles wat we nog ‘moeten’ en doen we de dingen op de automatische piloot. 
Mindfulness gaat dus over stilstaan, over aandacht. Met aandacht eten, douchen, werken, sporten, met je kinderen spelen, verdriet hebben, blij zijn, genieten van de zon…. Stilstaan bij wat er nu is. Zweverig? Je zou ook kunnen zeggen dat mindfulness er juist voor zorgt dat je ‘landt’. Met beide benen op de grond!

Comments are closed.